Hikmet senin yitiğin, ara tara bul onu!
Yok, lezzeti hayatın, hakikatsiz manasız!
Beş paraya alınmaz, laf-ı güzafın tonu,
Varsa hikmet bir yerde, sahip çıkın ona siz!
On sekiz bin âleme, serpmiş onu bil hakim!
Nebattan şifalar, terkip eder bak hekim!
Günde daim bir saat, tefekkürü yapsa kim!
Gayet ince sırlara, olmak mümkün tam nafiz!
Ehl-i tahkik olanlar, binler hikmet yakalar!
Sabır ile mümkündür, hoşluklara likalar!
İrşat eden halkları, çok hikmetli şaka var!
Abes etmez sayları; rahmet kılar o hafiz!
Her şey onun mülküdür, memlüküdür her fani!
İnsan, iblis ve canlar, suçlu, suçsuz ve cani!
Üstat yapar insana, ister ise şeytan’ı!
Ondan hikmet aldırır, şaşırmayın buna siz.
İki kere ders verdi, sahabeye bil iblis!
Emri haktan alınca, yapamadı o telbis!
İrşat etti talibi; olsada işi telvis!
Emr-i hakkın önünde, kaldı şeytan çok aciz!
Her mahlûkun halkında, nice hikmet münderiç
Göremeyiz çoğunu, meçhul zira bize iç!
Neticeyi beklersek; faş edilir çok behic!
En kızdığın varlığı, zannedersin bir aziz!
Yarab bize şuur ver, vede güzel bir sabır!
Nice mestur hikmete; ver ıttıla, et habir!
Sureten şer işleri, ettir bize hoş tabir!
Her acılı musibet, olsun haluv ve leziz!
14.07.2007-İzmir-
Cihat ŞahinKayıt Tarihi : 14.7.2007 10:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)