Al Osman,
Alnı açık Osman,
Martinisi aynalı,
Dost yoluna baş koyan Osman,
Yan dur Hekim’e,
Sar beline kuşağı,
Alem bilsin,
Senin gibi mert uşağı.
Hekimoğlu çıkmış dağa,
Kurdu kuşu titretir,
Zalim sarmış ovayı,
Derdini kime dinletir.
Yan dur Hekim’e,
Sar beline kuşağı,
Alem bilsin,
Senin gibi mert uşağı.
Alan Osman’dır adım,
Puşta resim olmuş yatarım,
Hekim ile birlikte,
Yürüsün benim de namım.
Bize öldü derler,
Öldü derler, hey bize.
Bir kez ölür, bin doğarız,
Dimdik durduk biz zulme,
Şahittir bütün Ünye.
Bütün âlem şahittir,
Bin doğarız türkülerle.
Kayıt Tarihi : 9.3.2019 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ruşen Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/09/al-osman.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!