Al Lami Poleni Şiiri - Dursun Özden 3

ve yeter-yeter artık! silkin ve özüne dön
sahip çık emeğe-çevreye-ekmeğe-aşa
unutma, hatırla, diren ve acıyı bal eyle
‘bizde varız!’ de, bu aşkı yeniden yaşa
mitos-umudun yeşerdiği gezi bahçesi
mor çiçekli bir başka baharın müjdesi
bak hele bak! kara sevda geliyor başa

‘bir ekmek, bir çığlık’ yankılandı:
‘lobna ile berkin vuruldu!’ o anlar
berkin berfindi ve o hep çocuktu
cennet çiçeği kadın kahramanlar

söndü gökkuşağı şemsiyesi-o gün başka bir andı
kam zamanı mor çatı yandı, yanıtsız sorular kaldı

olanlar, yaşananlar, gönül yolu, ham sevda tavı
gezi meyvesi olgundu, bereketli, o kutsal nimet
kar ile kor sevdası, özgür bir hasret, o alev avı
suda susayan sırlı bir kısmet-bu bir aşk sınavı

ey ulu gaziler! ey bilge gezgin dervişler!..
o al kınalı, şaman analar geliyor-akın akın
ve bu kutsal yolda yanmaya hazır mısın?
bakın hele, ey canlar! şu göğe bir bakın

kor yürekler, kanayan türkünün şinanayı
yalın, imge yüklü o şiirin doru-yılkı tayı
içinden, kızıl bir nehir akan, o sabah
ve bu cennet şehir yandı, ah ki ah!..

ey gezici gezginler! o evliyalar, düşkünler
bezginler, şiirin şah damarı aşk hali-o andı
gezi depreminde ay sallandı ve bahar yandı

yoksul ve gönlü varsıl derviş, sakın ardına bakma
tuz-lut-ay gölü’ne maya salma-umudu boşa atma
kanayan şu ana yüreği, gidilecek çok yol var daha
ve yitip gidenlerin ardından, ağıt ya da türkü yakma

gurbeti sılaya bağlayan, bu yolların hepsi gezi’ye çıkar
erguvan şiir akşamında açan, kutsal lotus çiçeği şöleni
bu, yeniden yaşamın tadı-tuzu-gazı: lobna al lami poleni
su gibi azizdi-sevgiyi sebil eyledi-taksimledi-gideni geleni

dursun özden