Al Kızıl Yüreğimi Getirdim Sana

Al Kızıl Yüreğimi Getirdim Sana

Düğmelinin başında soluk yüzlü bir ay
Can çekişen umudun en son çığlığı
Susuz kalmış kuru toprak gibi
Kimi zaman acı bir tebessüm
Kimi zaman ağız dolusu bir kahkaha
Çağrısına kulak veremediğin sesleri
Şimdi yere çalma ey deli gönül
Ellerimi unuttum ellerinde
Bu şehirde
Ağıt gibi düşer yokluğu yüreğime
Sana aşklar adadık türküler yaktık
Adına şiirler yazdık mısralar dizdik
Sen ortak şarkımız oldun başın yayla
Ekmeğimiz aşımız dertsiz başımız
Toprağın bereketi bahar yağmuru
Mevsimlerce özlediğimiz akçakışla
Sarı sağanak yıldız dök geceye
Ayrılığın yanı başında çöküp kalmışım
Ah beni sürgün beni vurgun eden
Dokunmadan yakıp kavuran bu hasret
Sevda yangını tutuştu yine
Aç arala ar perdesini sonuna kadar
Tarihin bütün sevdaları içinde oku
Al kızıl yüreğimi getirdim sana
Bölüş esmer başaklar gibi düşlerini
Hançer vursalar duymaz sancısını
Kırık bir dal gibi koynumda yatarken
Baharına doyamamıştık biz
Kendini bu kadar yakmamıştı eylül
Bir hasret bir özlem türküsü söyler
Sol göğsüm nağme nağme dile düşer
Çıra kokar çamları ,ardıç kokar
Akşam güneşi gibi
Gözlerini yollarda var mı bekleyenin
Gönül dağında ateş yakıp da
var mı gözleyenin
Durup durup veda etme
haydi toparlanda gidelim
Eğer yoksa bir bekleyenin