Al kır Şiiri - Hamiş Acar

Çırılçıplak koynumda ama savunmasız değil
Yıldızlar gibi uzak ışıyor

İçini yontuyor güzellik
Aynı su ya kanıyorduk
Aynı pencere den bakıyorduk kuşlara
Göğe en çok sen yaklaştın.
Göğün iç açmasıydı kuşlar.
Bildiğim şarkıları söylüyordun
Bir başka hüznün sesiyle
Duyduğum en tatlı sözlerin sesi
Avucunda çırpınanan dünyanın korkusuna en çok sen yaklaştın
Korktum dedin
Korkuya en çok ben yaklaştım
Sonsuz biçimli düşüncelerini gördüm
Sonsuz biçimli bulutlar gibi
İçime örülü saçların gibi

Suların mı bitecek korkuyorsun
Yol mu uzayacak
Dilinmi paslanacak
Camların mı buğulanacak
Saçlarınmı dağılacak
Ayakların mı üşüyecek
Gecemi gelecek korkuyorsun
İncitecekmi yanlızlık
Yanlız kendinimi yalnız sanıyorsun
Seni beklediklerin mi üzecek
Sana toplanamayacak sokaklar verdim
Tombik bi kedi geveze kuşlar
Rüzgarına dallar
Al
kır
Al yak
Al sustur

Ellerime
Ayaklarıma
Saçlarıma
Tırnaklarıma
Yüzüme bakıyordun
Mutsuz
Sana dökülen kanatlarımı getirdim
Yorgun
Al
Kır
Al yak
Al sustur
Hayatın, umudun, sevincin iç açmasıydı yeni doğan bir çocuk
Hayrandın
Dallanıp yeşillenene
Doğurup büyütene
Dalların iç açmasıydı çiçekler
Benki bu çiçeklere kanımdan başka renk tutturamamışım
Hiçmi canına acımadın
Canım
Bi ömrü bi hayırsıza harcadın