Al Gözüm Şiiri - Abdullah Tüzün

Al gözüm seyreyle, badı sabahı
Seyreyle ki, dursun, gecenin ahı
Ömür dedik sustuk, elde kalansa
Bende gözün sende kaşın siyahı

Al gözüm bir dinle, gönül sesimi
Dinle dedim dinle, dur nefesimi
Şeyhinşahı zade, şehzade gibi
Gel de irşadeyle, kuş kafesimi

Ne bu devr'i âlem, ne diyor civan
Bir elinde kalem, yazıyor ihvan
Kalemi kırılan, mahkum gibiyim
Kuruluyor sanki, bir yüce divan

Ey dilim sen söyle, derdi kederi
Yaz başına gelen, neyse kaderi
Benimle bir derdin varmıdır söyle
Yoksa kır kalemi, bitir dertleri

Bu gece sinemde, hicran söküldü
Hasret ile ömrüm, pul pul döküldü
Beni ektim seni biçtim bu gece

Al gözüm al gitsin, sen bu nevranı
Sürdükçe yol alsın, sar bu devranı
Elde kalan ömür, ömür gibiyse
Yürütelim gitsin, ulu kervanı