Al Dudaklardan Döküldüm Şiiri - Celal Bahar

Söz oldum,
Al dudaklardan döküldüm,
Işık oldum,
Ela gözlerden süzüldüm,
Aşk oldum,
Taş yüreklerde sevildim,
En son sana geldim sevgili,
Sonrasında kayboldum.

Yağmur oldum,
Bulutlardan döküldüm,
Nehir oldum,
Nazlı nazlı süzüldüm,
Güneş oldum,
Kış mevsiminde sevildim,
En son sen oldum sevgili,
Sonrasında kayboldum.

Ben bu cihanda her şey oldum,
Sonrasında ise yine aslımı buldum.
Ne olduysa seni görünce oldu,
Kendimi bulma yetim,
Bir anda kayboldu...
Bu sebepten kendine iyi bak ne olur,
Zira dert gelirse,
Seni değil sendeki beni bulur.
Düşün ki;
Diken batıp parmağın kanasa,
Benim nefesim,
Akan o tek damla kanında boğulur.