Al dudaklarından dökülen cam kırıklıkları ,
Gönlü yağma eden İsa ölüleri .
Zambak , sümbül , gül ,
Yazık bu ruha ki , kokladı seni .
Kifayetsiz bir nehir ağrıttı benzimizi ,
İki omuz , iki hicran ,
Yüküm yıkılası kaldırımlardan ağır . .
Unutma ;
İlmik ilmik işlendik biz ,
Gölgeler ise Cenneti olmuştu ,
Ağzımızdan düşen kelimelerin . . .
Kayıt Tarihi : 25.5.2024 03:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!