Al Çocuk Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Anne ’sinin hayallerine olmadık kokular bırakan
Rüyaların içinde yeşeren gelişen bir tomurcuk
İlk bakışı ile yarınlara başka baktıran
Kıpır kıpır gülüşüyle yüzlerde açan gelincik
Yüreklerdeki umut kırıntısı kavgalarını
Bir dokunuşuyla barışın beyaz kuşlarını
Uçuran
Dar siyah beyaz dünyalarını bir ağlayışıyla
Rengârenge boyayan
Solmuş ümitleri enginlerin dalgalarına
Bırakan
Ömürlere sevgi deryasının çağlayanlarını
Salan
Babasının
Yarının tozlu iplerini koparan
Olmak düşlere uçurtma oyuncaklar
Bıraktıran
Gece gündüzlere mutluğun tarifsiz mezeleri
Tohumlarını saçan
Anneni babanı hastalığın üzer yüreğini ezersin
Söz dinlemez olursun beğenmezsin
İsteğin derdin bitmez
Dediğin alır ya da yetmez
Bağırır çağırır her şeyi kırarsın
Ama annenin babanın yaşamın tek kaynağısın
Vazgeçilmeyenisin sensiz düşünmezler
Bir dünya kabahatin de olsa onlar için birer
Mutluluk
Al çocuk bal çocuk