Köprüde yürür gelin,duvağı sürür gelin
Koşup varsam yanına,namertten görür gelin
Ak duvağı yerlerde,önüne gül sererler
Adını sorsam bi yol,İzmir’in gülü derler
Sek sek seker gönlümde,rakı gibi içerim
Mey gibi çarpar beni,aşktan sarhoş gezerim
Ey vefasız İzmirlim,dönme ardını bana
Kuru toprakta su ol,içeyim kana kana
Bak gidiyom görmüyon,ne haldeyim bilmiyon
Canın çıksın İzmirlim,de benden ne istiyon
Bir bakışın çiledir,bilinmez sevgi hali
Cezamı çekipdurum,yeter ettiğin gari
Yağıversin yağmurlar,gönül ırmağı dolsun
Al canımı İzmirlim,ölüm elinden olsun
Kayıt Tarihi : 20.9.2013 21:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/20/al-canimi-izmirlim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!