Hava morlaşmakta yavaşça, alacakaranlık çökmekte gözlere.
Batan güneş sakin denizi usulca somon rengine döndürmekte.
Taş bir ev, güzel mi güzel, denizin yanı başında asra direnmiş;
Biraz eskimiş, yıpranmış olsa da dimdik ayakta, hala çökmemiş.
Çıkma balkonda yüzünü birbirine dönmüş iki tahta sandalye:
Çivit mavisi boyalar eskitme değil, eskimiş kendi kendine.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta