Bir sonbahar akşamında
Akyaka’ya uzandım biraz.
Gök mavi, deniz türkuaz.
Martılar sessiz,
Kanat sesleri tempolu..
Merhaba der gibi;
Sakin belki de biraz.
Sonbahar yalnızlığında
Gün batımını izlerken;
Bir hüzün var sanki havada
Biraz gücenmiş, kırılmış gibi.
Dağlara dalıyor gözlerim.
Süzülüp giden teknenin
Motor sesinde saklanıyor,
Denizin kıyıya vuran,
Sakin dalgası.
Uzaklardan duyulan tatlı bir müziğin,
Yavaş nağmesine katıyor sessizliğini.
Balıkçılar sonbahar yalnızlığını
Paylaşmak istercesine,
Yavaşça çekiyor ağlarını.
Nazlı nazlı batarken güneş.
Akşamın karanlığı çöküyor,
Ayrılırken içim biraz buruk,
Tekrar görüşmek üzere AKYAKA..
Şebnem Gürsel
Kayıt Tarihi : 9.4.2006 16:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cennet yurdumun nadide köşelerinden AKYAKA'da küçük bir gezinti...
görüntüleri izleyince bir an gittim güzelim yaz günlerine...
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)