Aktan Özgür Meydan Şiirleri - Şair Aktan ...

Nerede, nasıldırlar şimdi?
Hatırlayamadığım ayrıntıları nasıldı?

Yeniden ve yalnızca gözlerimin önüne değil,
Aklımın, hem de tam içine doluvermeleri mümkün mü yine?

Hayat

Ne çok fikir vardı bende
Senin için, sana dair,

Ne çok beyaz kağıt karaladım,

Üzülmek, artık daha uzun kalmış tarafında ortalama bir ömrün,
yaşanmışlıklar içerisinde erir,
Sevinmek, daha az kalmıştır, ömrümüzün alttan yakın yarısı
korkusuyla, büyüdükçe büyür.
Yaşanan bir ton şeyden çıkan hangi ders geçen zamanı yeniden yaşayabilme
şansı tanır ki bize?

Her zaman hatırlar bu yürek seni,
Ayrılığı kucaklaşmalardan anlar.
Layık olanı vermek için sana,
En mükemmelini arar.

Yarınlarımızın aydınlığını okur yüzünden,

Ağlamayı bulmak gözbebeklerimde,
Tuzunu tatmak kanımın,
Sonra kaybolup gitmek tenimde,
Dokunmadan hissetmek bendeki acıyı,
Kolay değil öyle.

Uzaklarda

Sesin gelir, ama sen çok uzaklardasın
Göremedik birbirimizi, sarılamadık yıllarca
Ölüm mü bekler şimdi, mesafeler aramızda
Ne işin var her Azrail, adil olmaz bilmez misin?

Bir saattir boğazıma,
koca bir lokma gibi
düğümlenen hissi yutmaya,
sindirmeye çalışıyorum;
olmuyor.
Gözlerim sulanıyor,

Sen, Daha doğmadan, hakkı yenen, Biraz daha güzel bir dünyaya gelebilseydin, Ve çok uzun bir ömür yaşayabilseydin keşke. Sen de bakabilseydin bana, Sana söyleyeceğim Evladımlara karşılık, Denilen zamanlarda, denilememiş ya da kalanlara inat. Seni haksızlıklarından korumak istedik bu dünyanın, Kahpe hayat, sana, bize yaptığını yapmasın istedik. Nasıl garanti altına alırsa hayat bizleri, Öyle inandık, inanmak istedik, önümüze getirileni kabullendik. Mazide hep hesap sorardık her şeye; kendimize bile, Bu sefer boynumuzu bükmekten başka bir şey yapmadık. Hesabı bile soramadık. İstemedik ödemeyi. Bizim ödenmemiş hiç hesabımız olmamıştı. Oysa yapamadık, yapmak istediklerimizi. Seni verdik yerine. Ciğerlerimizi. Hakkını hep borç diye içimizde taşıyacağız. Var ise aklında beni anlamaya takatin biraz, Bil ki unutmayacağız seni, bizimki hayata itiraz. Aktan Özgür Meydan - 01.08.2010

Soğuktu ve şehirlerarası otobüslerde geçiyordu,
ömrümün en çocuk kalacak yılları,
ve vazgeçmek istemeye istemeye,
ellerimin arasından alınan çocuk kalmak direnişim.

O zamanlarda belirmiştir yüreğimdeki ilk sızı;

Başını yasla omzuma,
Birlikte olalım.
Bir çizgi çizelim yaşamla ölüm arasına
Ve orada söyleyelim son şarkımızı
Oracıkta vursunlar bizi
Kanımızla hayat bulsun toprak