*) (* Aksimde Pervaneler*) (*

Niye mest oldu balık, gün suya mey mi dökmüş.
Şu gurup nerde duymuş, aksime böyle ağlar.
Yakıyor resmimi kor döktüğü mangalından.
Tüterim huzme duman, tütsüme dalga, dağlar.

Suya etmem şikâyet türkümü Mevla duysun!
Nice bin kez manidir, her yola dağ yağar, kar.
İnâyet etse Rahim, tüy gibi uçsa dağlar.

Güne bak. Al ederek, resmimi ağla tutmuş.
Ne gönül hoşnutuyam? Bahtıma kaldı ağlar...

Diyemem dil dolanır.Sen dile bin lüğat dök!
Ne Rahim duydu duam,buz gibi kaldı sağlar.

Reva buymuş; Yaradan, hep boşa gitti azmim.
Bu günüm olmadı bak! Yâd ele kaldı çağlar.

Umudun sümbülü hep baykuşa öykü kalmış.
Kelebek ömre ziyan vermeye durdu bağlar.

Ya Rahim nükte edip kavme misal mi vermiş?
Ayağım çölde kayar, ömre misal çerağlar.

Hayalim buzda yanar, gölde yakar çerağlar.

(En son Özleşim şiirimdir.)

Mest: Sarhoş
Al etmek: Hile, tuzak
Çerağ: Kandil, mum