bir su damlası kadar yalnız
iniyorum sokağına
kapında yağmur ıslaklığında duruyorum
bulut karalığında gözlerim ve
dokunsan bir
delinmiş gökyüzü gibi boşalacak eşiğine
bir dağ olsam diyorum bir dağ
ciğer yangını ahh
bir nefesle saçlarımdan tutuşacak şehirler
bir dağ bulsam diyorum yahut
bir dağ yaslanacağım
eteklerinde
gözyaşından ırmaklarda
yıkanırken sözlerim
bir dağ bulsam diyorum ahh
çiçeklenecek gözlerim
gecenin çelikten kapılarına çarparken
sezeryan sancılar
içimde savaşçıl yorgunluklar
üzgün yengiler sırtımda
ellerimde
sönmüş güneşler taşıyorum
gözlerini alıp gidişin
göğümden kayan son yıldızdı
ne dağ bulabiliyorum
ne dağ olabiliyorum
bezgin kıvranışları ve baygın bakışlarıyla
yaralı bir küheylanın son arzusuyum
vur beni
Kayıt Tarihi : 29.3.2005 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gülsüm Tanrıverdi
'bezgin kıvranışları ve baygın bakışlarıyla
yaralı bir küheylanın son arzusuyum
vur beni'...
Umarsızlığın bundan daha anlamlı bir anlatımı var mıdır ki ve içime işledi desem inanır mısınız..?
Selâm olsun şair, yüreğinize, kaleminize, size...
saygı ve muhabbet ile.. zafer yazıcı
TÜM YORUMLAR (3)