Akşemsettin-i Veli ksa.....

Akşemsettin-i Veli,Müderris Osmancıkta,
Duydu Hacı Bayramı,hemen koştu bulmaya,
Gelirler Ankaraya,gördü Bayram dolaşır,
Kapı kapı gezerek,Tekkeye erzak alır.

Dedi hemen bakıp da,Evliya para almaz,
Boşa geldim buraya,deyip orda kalamaz,
Düşer Mısır yoluna,yolu uğrar Halep’e,
Bir rüya görür handa,boynu bağlı zincire.

Zincir ucu bağlıdır,Hacı Bayram Veliye,
Bir ucu eşiktedir,diğer ucu elinde,
Anlarlar hatasını,hemen döner geriye,
Varırlar Ankaraya,Hacı Bayram ekinde.

Varır hemen tarlaya,Üstad iltifat etmez,
Akşemsettin çalışır,bırakıp hemen gitmez,
Gelir taamın vakti,yemek gelir ortaya,
İnsanlar ve hayvana,ayrı kurulur sofra.

Hacı Bayram-ı Veli,başlar hemen yemeye,
Bakmazlar Akşemsettine,bırakırlar haline,
Bilirler hatalıdır,levmederler nefsine,
Beğenmedin Üstadı,bakarlar mı deliye.

Sen layıksın diyerek,varır kelpler yanına,
Heder ederler nefsi,kaşık çalar yallara,
Hacı Bayram duramaz,Köse girdin kalbime,
Çabuk gel diyerekten,buyur eder meclise.

Kerameti gösterir,zorla geldin zincirle,
Böyle gelene ikram,elbet olacak böyle,
Bağlanır Akşemsettin,sıkıca mübareğe,
Kaçırmaz bir sohbeti,bağlar gönlü tekkeye.

Geçer kısa zamanda,bol teveccüh alarak,
Tüm talebeyi geçer,kat be katta artarak,
Hacı Bayram-ı Veli,icazet verir ona,
Bazısı itirazda,Hilafet niye ola?

Okuyana yıllarca,icazet vermediniz,
Yenidir Akşemsettin,Postnişin eylediniz.
Bu Köse yeni amma,bize hemen inandı,
İşittim gördüm dedi,kalbi bize bağladı.

Talebem şüphe eder,anlamaz hikmetleri,
Sual ederler bana,niye nasıl niçini,
İşte bu sebebledir,Halifemdir yerime,
Postnişin olurlar,Hacı Bayram Veliye.

01.02.2016//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN