Akşemsettin Ağaç Şiirleri - Şair Akşemse ...

Almadı hiç bir tat dünyada gönlüm
Varmadı visale, hicranda gönlüm
Sevdi sevdi hep sevdi ama
Bir tek seven görmedi dünyada gönlüm

Atılıp savrulup harcansa bile

Bu ne garip duygudur yar?
Ne acayip yaradır yüreğimde sevdan?

Sana anlatamadığım düşüncelerim
işkence iken beynime,
hayallerimin hasretini

Hatırlamıyorum...
Nasıldı şehrin boğazı,
Modası Kadıköy'ün nasıldı...
Kartal'da herdem batan güneşin
Tuzla'dan doğuşu nasıldı...

Tam kırk yıl gurbetten alın terimi
Gönderdim; annen hehal emzirdi
Dinine törene bağlı kal dedi
Sözünü, özünü annen emzirdi...

Gurbetin zamanı geçmek bilmezken;

Nasılmış gördün mü şimdi?
Bildin mi bir ömür neye malimiş?
Ve insanlar nasıl iyi
Ve sen nekadar kötü imişsin a gönül.

Çıkar hesaplarıyla var olacaktın:

Canım(a) dayalı “Canın” sinesine,
Sine sine Yar yaramı dağlar…
Bahtıma Of çıkmış! Kimin nesine;
Şimdi üzerime yıkılsa şu dağlar?

Canım adayalı “Cana”; sine sine

Alem var edildi sevgi ile.
O'da kalmadı eski tazelikte.
Herhalde sevgi dünyaya indide
Gediği gibi tek gidecek ebede...

Düşünce kutusu kafa ile;

Anlamak zor; anlayamazsın!
İyi bilsen bile anlatamazsın;
Geçmişi tutupta geleceğine
İstesen bile taşıyamazsın..

Dimağa düşünce o eski günler;

Sebebebim,
Ebedi hicranım sensin...
Mazimsin ezelden,
Alnımın yazgısı sensin...

Harlansada yüreğim,

’’Doğru bildiğin yolda dosdoğru ilerle! ..’’
Ayağına gölgeler dolanacaktır; varsın dolansın!
Yolunun çıkmaza süreceğini bilsen,
Hatta uçuruma gideceğini;
Gölgelere aldırma ilerle! ..