Aksayan Adımlar Şiiri - Yorumlar

Aldırmaz tavırların suretinde aldırdığımız şeylerin soğuk izleri. Yabancılaşmaya başlayan beraberliklerin sakladığı eski yüzleri asılıydı yine gecenin aynasında. Uzaklaştığımız ama yakın kalmaya çabaladığımız bir biz var ortada. İçimdeyse kırık dökük birkaç mısra. Sana yakın durduğum her an bir soğuk duvar senden uzaklaştığım her an yakılan ilk yardım çağrısı sahil ateşleri. Gel-gitler kadar yorucu ve en az onlar kadar yalnız. Bize neler oluyor cümlesi gezinirken aklımın üçra köşelerinde attığımız adımların bozulmuş uyumlarını görüyoruz baktığımızda kendimize. Bir yerlerde aksıyor hayat ve aksayan yanı aksatıyor adımlarımızı. Aynı yolda aynı anda yürünmüyor yollar ve önce adım atan bakmıyor arkasına aklı orada olsa da. Ya geride kalan seslenebiliyor mu sanki bekle neden bu acelen diye. Aksayan ve aksaklığı gözüme battıkça canımı açıtan yanlış adımlar var hayatımızda. Bazen birbirmizi beklediğimizi kendimize bile söylemek istemediğimiz ama birbirimizi bekleyip sonra da görmezden geldiğimiz bir yabancılık var aramızda. Neden ve ne zaman girdi aramıza bilmiyorum. Sen eski sen değilsin ben de eski ben olamıyorum. Bir soğuk savaş içimde kendimle, baş edemiyorum. Ne seninle ne sensiz yürüyemez oldum, aksıyorum. Başını sert bir yere çarpınca hissettiğin acı dolu sersemlik hissine bürünmüş hislerim, sadece acısını hissediyorum acıyanı değil. Bir başıboş umursamazlık örtünmüş üzerime, içimi üşüten ve karanlığı yüreğime seren. Bir sen var içimde tüm üzüntülerinde gözlerimi açıp yüreğimde gördüğüm ve sonra başka bir senle karşılaşınca yani zarfa koyup yüreğimin sayfalarına gömdüğüm. Tüm acım bundan güç alıyor, bir soluk lazım bize. İçimize çektiğimiz havanın dinginliğine muhtaç yüreklerimiz. Bir yeni başlangıç lazım sabah uyandığımızda ama asla eskisi gibi olmadığımız. Sen tüm senliğinle ben tüm benliğimle, maskesiz. Bir yeni gün lazım bu beraberliğe, eskinin tozlarını silkinmiş. Güneşin kendisi kadar gerçek bir biz lazım bize, içimizdeki soğuk duvarlarımızı erittiğimiz ve yeniden bize dair bir umut büyütebilecek bir inanç lazım. Birbirimize ilk tanıştığımız gün kadar heyecan verebilecek bir inanç. Suçlu ve suçsuz yargısından uzak bir gün lazım bize. Yoruldum seni suçlu saymaktan ve affetmeye çalışmaktan. Her gün seni bir önceki gibi karşımda bulmaktan. Bir çizik çekmek istiyorum ya da katlayıp yırtmak son bir yılı. Yaşanmamış saymak. Kendin olarak çıkmalısın bu sabah karşıma anlıyorum ki o zaman affedebileceğim seni. kendini bir peçenin arkasından gösterir gibi keyfi geliş gidişlerin tüketti beni. Koca bir yalnızlık bıraktın bana ikimizden, üstelik hala beraberken. Adımlarının ardından iz sürmek ve adımlarını karıştırmadan başkalarıyla tanımak zor değil de beni hep ardında bırakman zor geliyor ve belki de bırakacağını bilmek. Belki de bu yüzden sahillerinden çektim eteklerimi, kendime saklandım onca çokluğumla kendime bile sığamazken gömüldüm sularıma. Yalnız yaşanan bir ilişkinin tuzağında bu kadar inançsızsak kapandan kurtulup yeniden yollara açılacağımıza beraber kelimesinin bizimle anılmasına gerek var mı diyorum. Özgür bırakmalıyız birbirimizi, bir kurt kapanında kanatıp azaltmamalıyız yarınlarını. Yarınlarımız sözü kalkmışsa lugatımızdan geçip gitmelisin, gönüllü olmadığımı ve bunları söylemenin senden vazgeçmek olmadığını bilerek. Yokluğunda yokluk çekmek bu kadar ağır değil sevgili, varlığında yokluk çekmek kadar ağır değil hiçbir sensizlik. Yokluğun ve varlığın hiç azaltmıyor ki seni, çoğalansa bana inat verdiğin yalnızlığım. Kendimle yaşamaya alışmış ben, varlığında yalpalıyor. Varlığını yalnızlığımla yaşamak işte bana bu ağır geliyor. Ya bölüşebilmelisin yalnızlığımı yada bırak bende çoğalsın yokluğunda. Onlarla baş edebiliyorum da varlığının yokluğunda kalkamıyorum altından. Her gün bir dalımın daha kırılmasını istemiyorum. Biz kelimesi varsa ikimize dair söylenebilecek benimle olduğunu hissettirmelisin bana her türlü çıkmaza rağmen ben seninleyim duygusunu yaşatabilmelisin bana. Sana ihtiyacım olduğunu bilmelisin ve bana ihtiyacın olmalı güne başlamak için. Aksi halde çekip hayatımdan gitmelisin. Bir adanmışlık istiyorum tüm olmazlara karşı duran, bir inanç istiyorum sevgiden gücünü alan. Bizi istiyorum aksi halde alıp kendini çıkmanı hayatımdan.