Akşamların Durağında Ben

AKŞAMLARIN DURAĞINDA BEN...

Bilemiyorum Sonbahar yorgunluğumu üzerimde,

Hiç bir şey haz vermiyor,

Cahit Sıtkı' nın " Dante gibi ortasındayız ömrün"

Dizelerinde ki gibi bir yok oluşa doğru mu gidiyorum,

Ömür boyu çıktığım dim dik yokuşların,

Üzerime yıkılan sevda kulelerinin mi altındayım,

Her çiçeğin balı olur mu? diye soruyor gönlüm,

Ama! her güzelin sevdası yüreğine iner mi?

Diyorum! ve Hüzzâm bir şarkı oturuyor...

Ciğerimin taa.. ortasına,

" Böylemi esecekti son günümde bu rüzgâr "

Güneş' te Sonbaharın vefasızlığında,

O da başka iklimlerde, başka aşkları ısıtıyor...

Gecelerin matemi kaldı bize mirası...

Yıldızlar bile karanlık gecelerden aydınlık diyarlara,

Sevda diyarlarına ışık saçıyor...

İşte ben ve hayat adını " Kuşkonmaz Diyarı " koydum,

Yaşadığım sokağın adını...

Aşksız... sevdasız...iklimlerin doruğu...

Belkide yavaş yavaş bir ömrün yok oluşu bu...

Nerdesin diyorsan ey! sevgili...

Sen renkli akşamlara konuk olurken,

Ben yine gönlüne bir adım ötedeyim...

O sokaktayım ve akşamların durağındayım...

H.ÜLKÜ KORKMAZ (Her hakkı mahfuzdur-alıntı yapılamaz)