Akşamlara mı Sardın Gül Tenini

Akşamlara mı sardın gül tenini, hayırdır?
Doğmuyorsun epeydir güneşle pencereme.
Derlerdi, sevda yolu düz değil; dağ, bayırdır...
Bak, bir anlık yokluğun bile bin bir cereme.

Seninle doğardı gün, yel seninle eserdi;
Leylaklarım hasetle dolup bana küserdi,
Selâmın bülbüllerin seslerini keserdi;
Şimdi benim de sükût hapsoldu hançereme.

Dünya cehennemi mi oldun, nedir bu ezâ?
Hakkın var ki hüsnüne, hâlim misliyle sezâ;
Lâkin uzatma artık şu inzivânı kezâ,
Aslı'nın kaçış faslı ateş oldu Kerem'e