Akşamlara Mahkum Turnalar

sadece katar katar turnalara
söylenen gizlerden,
bir tutam toprağa
bir nefes havaya
bir ışık suya
bıraktım.

turnaları bilmeyen
katarlara takıldı,
gerçeklere daldı
rüyalara aldandı.

onca suçu toprağa
yalanları rüzgara
hasretleri aydan düşen
yakamozlara bağladı.

ne sır çözüldü
şaşkın ellerimizde
ne de bir arpa boyu yol alabildi
mahkum turnalar.

sevilecek yanı mı kaldı
batan güneşin?
hiç doğmayacak beklenen o sabaha
bulun bir babayiğit de umut eksin.

sefilsin sırlı yolcu sefilsin.
sakladıkların
kapı arkalarından izleyen
nazarlı gözlere
yakalandı.
o yüzden yaralı dizlerin.
düşmeleri yol eyledin
virane akşamlarda.

sefilsin sırlı yolcu sefilsin.
bildiklerin bir avuç su etmez
içsen seni kandırsın.

bildiklerin soğukta ateş değil
yaksan elin ısıtsın.

bildiklerin ağaçta yaprak değil
kuru bir çöp bile değil,
sen bilemedin diye
ağaç mı yansın?

turnalar benliğinde
akşamlara mahkum
bırak artık onları
sabahlara yol alsın..