Akşamlara İnat Şiiri - Tarık Eymen Atalay

Sana kal diyemedim
Dışa dökemedim mısralarımı
Dur! Diyemedim.
Şimdi sol manzaralı bir mezar gibi yüreğim.
Ellerim buz gibi
Islak ıslak gözlerim
Susmak bıçak sırtı
Akşamlara inat harlanmış gibi soğuk
Anlamsız.
Hangi sözde anlatsam ki sana susuşumu
Hangi ölümle sustursam
Hangi zindana gömsem
Suskunluğa hapsolmuş bir beden
Söyle hangi ölümü yazsam kadere
Ölmezsem bu gece
Elimde kırık bir kadeh
İçinde yağmur damlaları
Ölümü Bekler gibi
Bekleyeceğim.
Gel bana.
Ölüme inat.
N’olur gel.

(Ben seni yazmakla bitiremem ki, Gel, N'olur gel bari yaşanmışlıklarımızla ölümsüzleşelim.)

20/12/2012
Gaziantep