Akşamlar Gezinir Odalarımda

Gönlümüzde duvar ördü, her sözün,
Bunları yıkmaya çalıştım durdum.
Bana kapanmıştı kulağın, gözün,
Duymadın, görmedin çağırdım durdum.

Geriye dönemem, yıkık köprüler,
Gönlümde büyüyor, bitmek bilmez yas,
Bekleme azabı, ömür törpüler.
Sevilmek ele has, sevmek ele has.

Yaramdan kabuğu açma kan sızar,
Keskin bıçak rüzgar öfkem, kızgınım.
Anlamasan bile dinle, sözüm var,
Meçhul ümitlere saldın kırgınım.

Hep hayat gerçeği; böyle belki de,
Sitemleri alem duyar can, tınmaz,
Herkes yaşamaya gelmiş sanki de,
Sürünmek, dünyada bana imtiyaz.

Karanlık dehlizden kara gözlerin,
Bakınca günlerim gece oluyor.
Ziyası yetmiyor, parlak güneşin,
İçim kararıyor, kanım donuyor.

Aklın ayağına aşk vurmuş zincir,
Sevincim kaybolur, efkârlarımda.
Gün ortalarında, renkler çekilir,
Akşamlar gezinir, odalarımda...