Akşamın Rengi Şiiri - Sinan Aydoğan

Sen siyah nedir bilir misin?
Biraz saçlarının, biraz gözlerinin rengi
Sana dair her ne varsa
Hepsi akşamın renginde gizli
Sensiz ömrüm usul bir tenhalığa yolcudur
Bugün de akşam oldu işte
Şimdi yanımda olmaman kimin suçudur
Yıldızlarla bir başıma kalmışsam
Bunca karanlıktan kim sorumludur
Bütün kabahati gökyüzüne mi yüklesem
Bu gri bulutlar kimin yüzünden!
Bir bilsem..
Ben akşamı seviyorum kuzum,
Karanlığı istemem.!

Sen kahverengi nedir bilir misin?
Biraz yürüdüğün toprak, biraz içtiğin su
Oradasın diye göğsüm kilitli kafes
Oradasın diye kahverengidir aldığım nefes
Evvel vakitlerde buradan bir yol giderdi
Benim sokağımdan senin sokağına
Bende tek başına bir dünyaydın,
Kimse görmezdi seni!
Sen hep yanı başımdaydın
Gül takardın saçının kahverengi tellerine
Her gece uzanırdı ellerim ellerine
Bundan daha beyaz bir rüya göremem
Ben akşamı seviyorum kuzum
Karanlığı istemem.!

Sen beyaz nedir bilir misin?
Biraz gülüşünün, biraz gelişinin rengi
Avuçlarımda bir orman gibi büyür
Yere düşürmeye kıyamadığım
Yağmurdan ağırdır gözyaşlarım
Sana ulaşmazsa,
Elbet mahşere ulaşır dualarım
Yeter ki sen dökme incilerini
Ben ikimizin yerine de ağlarım
Adın gizli bir sırdır dilimde
Öyle saklamışım ki seni! Sen dahi bilme
Gülüşünden başka bir servet var mı bilemem
Ben akşamı seviyorum kuzum
Karanlığı istemem.!