Akşamın hüzünlü yüzü

Akşamın sesi, fısıldar geceyi,
Karanlık rüzgar, savurur anıları.
Gözlerde bir hüzün, eski bir sevda,
Karanlıkta yankılanır, kırık bir şarkı.

Yıldızlar titrer, geceyi aydınlatır,
Kalpte bir özlem, her daim yaşar.
Gökyüzü sessiz, geceyi sarar,
Ve akşamın hüznü, dertleri anlatır.

Sokaklarda yankılanır yalnızlık,
Gölgeye bürünür, eski hatıralar.
Rüzgarın soğukluğu, dondurur kalbi,
Ve yıldızların gözyaşı, sessiz bir çığlık.

Gecenin derinliğinde kaybolur düşler,
Her bir dize, bir eski şarkının yankısı.
Akşamın hüzünlü yüzü, yüreğe dokunur,
Ve karanlıkta kaybolur tüm eski umutlar.

Uzaklardan gelen sessiz bir melodi,
Geçmişin gölgeleri, ruhu sarar.
Gözlerim dolu, akşamın hüznüyle,
Ve dizelerde kalır, eski bir sevda hatırası.

Yıldızlar sönük, geceyi hüzünle sarar,
Kalpte bir yarım kalan sevda şarkısı.
Akşamın hüzünlü yüzü, her anı anımsatır,
Ve geçmişin karanlık izleri, gün batımında kalır.

hüzün gemisi
ahmet nejat