Akşamın Daveti Şiiri - Mehmet Tevfik Eltas

Akşamın daveti güneş batarken
Gecenin karanlığına
Kusurları örterken mihenginde
Görünmüyor eşyanın silüeti
Merhabandır dönen sana
Asumandaki yıldızlara
Uzak olsan da,
Karanlıktır adın senin
Işığın görünüyor
Gündüz güneşi gibi.

Gecenin içinden
Kör yarasa uçarken
Karanlığın bağrına hançerini vuruyor
Vururken öldürüyor.

Uyku zamanıdır artık
Bir uğultudur yaklaşan
Duyarsın üç harfli seremoni
Gecenin perdesi açılmıştır yine
Ardından görünür ki düşlerin
Gecenin yağını çıkarırsın üzerine
Geceden tuttuğun güneşindir elinle
Müjde olur yarınlara.

Selamlarımız dost değil
Bak şurada duruyor
Açığını arayan bukalemun karanlık
Nefsine kar kondururken
Aduluğu bilinen
Umutları söndüren.

Güneşini kaybeden
Kusurları örtmede dost olmayan karanlık!
Yıldızlara uzaksın...
Ziya yüzlü karanlık!
Nede güzel gülün var.