Akşamı Buruşturup Atanlar Şiiri - Ozan Efe

akşamı buruşturup atanlar
dost söyleyişlerine katılanlar
acıyı doldurup yüreğine
türküye döküp
türküyü söyleyenler
ölmelerde konuşmaların yeri değil
alabildiğinde yağan yağmurda
göz yaşlarını döküp yanağına
güneşte dökülenler
cemreyi havada suda toprakta görenler
çatlamış tohumlarla gülüşüp
bulutlar sağılmış yağmur adına
doluyla dövüşenler

akşamı buruşturup atanlar
geçenleri gelecekte görenler
doğaya salıp bakışlarını
yüreğini esen yelde yineleyenler
ölmüş bir kavganın çoğalmasını
bir zahire tanesinde duyanlar
sevdalanıp geçenleri
bir kitapta izleyenler
yeraltına severek inenler
kömüre kazmayı sevdirenler
yerüstüne aydınlık sunup
yüreklerinde evleri ısıtanların
çocukları üşümediler
ekmek istediler kendilerine
tokluk için açlığı bölüştüler

akşamı buruşturup atanlar
umuda batırıp çatalın ucunu
ölenler gittiler
konuşmayla gelmez geri
ölmekten zor ölümleri yaşamak

akşamı buruşturup atanlar
gülü dalında sevenler
acıları canevinde tutup
türküye döktüler
türkü söyleyenler
mutluluğu gördüler
ışğında yangınla seviştiler

130209 denizli