Akşam Vakitleri! ...

-I-

Ay Doğarken

Akşamları
Bir garip hüzün çöker sineme.
Bir ölü bir diri.
Bazen hayal bazen düş,
Yağarım akşamları,
Kanarım gece doğarken...

-II-

Ay Yanarken

Akşamları
Bir garip hüzün batar sineme.
Bulutlar karacalı
Karanlık yılgın
Sancılar sızılı.
Baykuşlar konuyor
Rüyâ âlemindeki gariban konağıma.
Bir kefen artığı,
Bir su şırıltısı.
Ve ardından
Kahpe kokular duyarım.
Kendimden geçerken,
Mûcize ülkesinin
Billûr bakışlı güzeline.
Doyarcasına bakarım...

-III-

Ay Batarken

Akşamları
Bir garip hüzün yanar sinemde
Öylece düşerim elden ayaktan
Yaşlanır, kabuslanır solarım.
Elime diken batmış!
Diğerinde gonca var.
Başucumda ondörtlü.
Ben de ise ziyân var
Bedenimde hicrân var
Gençliğimde hicret,
Sokaklarda savaş var
Haykırırım;
'Ben aşk cellâdıyım'

-IV-

Ay Ölürken

Akşamları
Bir garip hüzün kopar sinemde.
Sadece düşlerken bir kaç mevsimi;
Yorgunum.
Sığamıyorum mahşere
Hazânlarda buyarım.
Feryâdım kendimedir
Adım bahar takılır
Donarım yaz aylarında
Saldırırken eyâhıma;
Kar yağarım.
Donarım!
Mâteme atılır, salınırım yarına.
Dolanırken menderesler
Kuytulu kaderimde;
Ayağa kalkarım
Erkekçe!
Sonra düşerim
Yüzüstü
Belki de ölürüm...

15.03.2006 22:57:00