Siyah bir etek üstünde siyah badi
Gri süveter başında pembe çiçekli bir eşarp
Ve bir aşkam üstü 16,15 de
Ben teleşla yolda yürüyordum.
Sense okul çıkışından eve dönüyordun
Ben önüme bakmadım sense kendi havandasın
Çarpışdık birden.....
Yere düşdün bense senin yanında ayaktaydım
Seni kaldırmak yerine sana bakakaldım
Nedenini bilemeden duruldum sedece duruldum
Sense öfkeden kudurdun
Sanki bana bir tokat atmak istedin
Ama yeniden düşdün
Bu defa ben gülmeliydim
Evet öyle yaptım
Sana katıla katıla güldüm
Arkamı dönük gitmek istedim
Ama nedense yapamadım
Bu defa çok ciddileşdim
Sana dönüp özür diledim
Elini tutmak istedim ama vermedin
Yerden kalkıp bana bakdın
Bense gerçekten üzülmüşdüm
Birşeyler içelim dedim
Ama kabul etmedin
Belliki bana çok öfkeliydin
Yürüdük birlikte birkaç adım
Çamur olan ayakkabılarına bakdım
İstersen sana yenisini alayım dedim
Olmaz- diye bağırdın bense korktum
Bir daha görüşmek istedim
Ama söylemeye cesaret edemedim
Sen gittin ama ben arkandan bakakaldım
Her 16,15 olduğunda ben ordan geçtim
Ama seni birdaha göremedim..
Mehmet YAĞCI
Mehmet YağcıKayıt Tarihi : 3.1.2011 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tercüman oldunuz bizlere dost.
Tebrikler.
olsa olsa öğren sonu olur.
gene de hoştu.
Mehmet bey.
TÜM YORUMLAR (6)