Akşam Şiirleri Şiiri - Kubilay Demirkaya

1.
akşamları diyorum,
beni benden çalan
ve
yarama tuz basan akşamları
seyretmek istemiyor gözlerimin küskünlüğü
gülümsemeyi unutturuyor
akla karanın karıştığı o an
güneşin karanlık sokağında
saklanacak yer arattırıyor
......saklanamadığımda(!)
şu çelik suratlı duyguların kitabına yazar.
yıldızlardan ışık mı koparmayı düşünüyor ne
semanın bezine serilircesine
açmıyor yüzünde ki gündelik fragmanları
kilitlenmiş......
......mandallı kapıları
ışıkların siyaha boyanmış hissi aldatır aklımı
gelmeyin üstüme ışıklarının rengi, gelmeyin
her yanımdan sızının sarhoş ahtı akıyor
karanlığın kıvamına tutuldum
bırakın söylesin dünyada ki
bütün gün görmemiş azarları

2.
bu akşam,
keder kokulu gözlerimle
ezik düşüncelerin siteminde gezerek
savruk duyguların eşliğine kansam da
insafa insafsızca dokunmayı bekler acılar
ve ruhumun ucundan tutan yalnızlığın manifestosu
''ne bana bakıp ta sırıtıyorsun yayık kitap''
dercesine;
sarar yorgunluğun yorganına
soluk alamam
öbür yana düşer savruk dokuları
aklım bana kızar
yalnızlığın dokusuna dokunur azap
ve ıstırap
ezilmiş düşünce siteminden ayrılıp
ah birde yalnız bıraksalar

3.
İki göz bir evde yalnız başına
Kaldığım o vakit görmeyin beni
Tutunup akarım mevsim kışına
Gam eken duvara örmeyin beni

Aşina olduğum düş, ah-vahları
Çak dur şu beynime yalnızlıkları
Fark ettim enseme inen şamarı
Hüsran diyarına sürmeyin beni

Sinsi merbut gece saklanır gizde
Elvan elvan derdi dokur içimde
Yel olsam da biçsem efkarı sözde
Süslenmiş hasrete vermeyin beni

Hisli duvarlarda görünür efkar
Ruhuma sırtını çevirme duvar
Yaktığım sigara, içtiğim çaylar
Gelecek günlerde özleyin beni

4.
Esir kalma ömür özgür akşama
Tutuldun haksızca ayaklarından
Giderken arkanı sakın boşlama
Belki ölüm alır seni kapıdan

Git günden öteye gece dağılsın
Bilinmez yüksekten bakarak ağla
Takat bitti derken ruhumda antsın
Ufkumdan sök beni bir yere bağla

5.
Ruhumu ateşe tut gök kubbeden inen sır
Akşamı güneş yaksa gece kabusu hazır
Güneş battı batacak kıyamet kapını aç
Hangi yön iner yere insanlık bir ihtiyaç
Taş gibi renkler ağır fosfor süremem belki
Baktığım ebed yolu sürgünü bekler sanki
Geriye bakma kader baktığın yönde aşk var
Sen sahici kal yeter akşam eğilir başlar

6.
Bu akşam bir kaç gam derledim, içiyorum
İçtikçe boş dünyayı çok tuhaf görüyorum

7.
Akşamın bağrına koş mahşere giden atlı
Atlar senden nasipli, sen nasipten kanatlı

1986