Akşam Melodisi Şiiri - Ayşe Akay

Ilıca akşamlarında garip bir hüzün
Aşk kokulu saçlarım semanın ağzında
Gözü kara çökmüş yüzün
Ayrılık mızraplı kırık sazında
Kızıla gebe güllerin selama durmuş
Karanlığın uzun saçlı asi kraliçesine…
Çiy tanelerini yudumlarken güneş
El sallar tekmelediğim lanetli taşlar
Boynu bükük gider sen kokulu yaşlar! ..
Geride kalan deprem göçüklerini
Yüreğime basıyorum nemli ağıtlarla
Geleceğe bakan efsunlu yönlerimi
Uğurluyorum hazansı vedalarla…

Senden kalan tüm varakları kaldırdım
Tozlu rafların en hazin kuytusuna
Bir daha görmemek adına saldırdım
Adını yazdığım rüyaların buğusuna
Susturdum seni yazan her kalemi
Pusturdum katillere sen kokan tenimi
Düş ülkesinin padişahını indirdim tahtan
Hesabını soruyorum cellâdın baltasıyla
Beni hain öfkelere teslim eden bahttan
Ve avucumu sıkarak başı eğik yüreğimle
Çekiliyorum sükût içinde buruk bakışlardan
Ilıca akşamlarında hazin bir melodi
İşte şimdi dinlemeli şarkıları kuğulardan…