Akşam Közünde Şiiri - Hasan Okursoy

AKŞAM KÖZÜNDE

Gölgesinde yaşamaz insan
Güneşsiz duramaz hiçbir zaman
Bu günler de geçer
Dağılır duman

Bu hicran
Bu viran
Vakit geçti der
Kanar durur yaran

Karanlığında
Ne söyler insan?
Cam kırıklarından
Her yer olmuş kan

Uzaklardan o rüzgardan
Dağ eteğinde ne kalır?
Yazdığın mektuplardan
Seslenir durur o günler

Çocuk sesimizden
Pekmez kazanından
Akşam közünde
O gülen günlerden

Akşam üstleri
Karşına otururdu
Geçmişi konuşur
Söylenir dururdu

O günler yıllar geçse de
Böyle gürleyip durdu
Bir mandolin hevesinde
İçin kavruldu

Hasan OKURSOY