Akşam Kahvesi Gibi Hayatım
Bir yudumluk huzur belki,
Belki biraz buruk, biraz sade…
Ne çok şekerli, ne tamamen acı,
Tam kararında, akşam kahvesi gibi hayatım.
Gün boyu demlenen yorgunlukla,
Oturdum pencere kenarına usulca.
Bir duman yükseldi fincandan,
Geçmişten bir sızı, geleceğe suskunlukla…
Sohbetsiz yudumlar gibi bazen,
Sessizlik konuşur en derinden.
Kimse bilmez ne döküldü içine,
Ben bilirim… ben ve akşamın gölgesi.
Kimi zaman kırk yıl hatrı olur bir tebessümün,
Kimi zaman kırk yıl geçer, bir gönül kırgın.
Ama yine de severim her akşamı,
Çünkü her akşam kahvesi gibi…
sen varsın içinde biraz.
Şiir Hamit Atay
Kayıt Tarihi : 29.7.2025 01:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!