Sabah ışığım, gün gibi doğar.
Baktığım aynada, onun yüzü var.
Sokağa çıkınca, peşimde gölge,
Sağ yanımda melek, her anımda var.
Akşam güneşi, batana kadar
Odama geçip de yatana kadar
Hayâlin peşimde, bir gölge gibi
Ayrılmaz heran, benimledir.
Başımı yastığa, koyduğum o an
Hayâlin gözümde, son kez belirir
Gözlerim uykuya, daldığı zaman
Sevdiğim bu kez, düşümde gelir
Kayıt Tarihi : 13.6.2014 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her gün (sabah-akşam) bir birini tekrar eden; böyle bir paradoks işte
TÜM YORUMLAR (1)