Akşam vakti güneşle vedalaşırken gündüz,
Ufka uzanan engin sanki utangaç bir yüz.
Yakamozlar mahçupça yıldızlara göz kırpar,
Kızıl bir tül misali titriyorken asuman,
Aydan dökülen mehtap özlemle suya çarpar,
Denizin üzerinde uykuya dalar zaman.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta