Akşam vakti güneşle vedalaşırken gündüz,
Ufka uzanan engin sanki utangaç bir yüz.
Yakamozlar mahçupça yıldızlara göz kırpar,
Kızıl bir tül misali titriyorken asuman,
Aydan dökülen mehtap özlemle suya çarpar,
Denizin üzerinde uykuya dalar zaman.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta