Akşam Şiiri - Fatma Hilal Kavak

Gün bitti,güneş battı,işte akşam oldu.
Yine koskoca bir günde çabucak soldu.
Kandil yanıyor,ama içim hüzün doldu.
Dertlerim dağlar gibi,yüreğime kondu.

Evimin önünden geçenler hep telaşlı.
Bazıları genç,bazıları ise yaşlı.
Kimisi çok neşeli,kimisi çatık kaşlı.
Zenginin pirinci temiz,fakirin taşlı.

Garip Guraba da,fakir fukara da yük.
Sırtlarında dert küpü,boyunları bükük.
İnim inim inliyor,kamburları büyük.
Zenginde altın,fakirde teneke yüzük.