Akşam Şiiri - Berkay Ökten

Akşam olurken şehrimizde yavaş yavaş
sen belki
ışık saçan gözlerinden güneşin batışını seyrediyorsun.
Ben se
senden uzak olmanın kederi ile
sönmüş bir mum gibi
ışıksızım.

Kuşlar kadar hürken sen
senden uzak olanın esaretindeyim ben
Bir yudum nefessin sen
içime çekip kokluyorum seni

Düşünürken bu gün batımında
her fikrin başında ya da sonunda sen varsın
Uzat elini batan güneşe doğru
ben ordayım işte
Uzat ki
gölgesinde serinleyip ışığında aydınlanayım güzelliğinin