Akrostiş Şiiri - İzzet Kocadağ

İşte kendimi yazdım, duysun âlem adımı!
Ziyanı yok bir tek sen, unutsan da gam değil.
Zevk edinip derdini, terk ettim muradımı,
Ellerim ellerini, tutmasın tasam değil.

Tutuşup alev alev, yansa da bu yüreğim,
Kapını bir kez daha, çalmam artık bilesin!
Olmaz olsun bu sevdan, sen değilsin dileğim,
Canıma tak etmişsin, Allah’ından bulasın!

Anmam artık adını; tövbeliyim, dargınım,
Düşlerime girsen de, konuşmam bir kelime.
Aşkından avareyim; yollardayım, yorgunum,
Geçti sevda çağlarım, çıkma artık yoluma!