Akrostij Şiiri - Suat Zobu

B uranın emektarı maharetli kalemi
E n kasvetli zamanda unuturuz elemi
D ers verir yazıları düşündürür alemi
R esim gibi sererek adam yazıyor kardeş
İ yilik güzellikle ezber bozuyor kardeş
-
T emmuzun sıcağında zemheri ayazında
O nun kalemi durmaz kâh çokta kâh azında
K elimeyi seçerek sıralar tam dozunda
U sül erkan bilerek yazıyor satır satır
L iyakatı yerinde tanıyor gönül hatır
-
Y orulmayan bir kalem Bedri abimiz bizim
A damın yazdıkları ders veriyor azizim
Z engin bir dağarcıkla diziyor dizim dizim
M aharetli ustayı tanıyan zaten tanır
I rasa biraz burdan hissedilir yokluğu
Ş ansa bırakmaz işi araştırır çokluğu
S essiz sakin duruyor şerefi varı yoğu
A ğzından asla çıkmaz küfür duysa utanır
-
O lumsuz insan değil pozitiftir dokusu
K em sözlere karnı tok kurmaz kimseye pusu
U zun lafın kısası çıkmıyor pis kokusu
N eden niçin gerek yok yazdığı okunuyor
U yumludur her zaman gönüle dokunuyor
R ahat rahat yazdığı baş köşeye konuyor
-
A ydın bir yüreği var Türkiye’ye sevdalı
D ünyası gayet renkli bilir yeşili alı
A zıcık olsa bile hep mükemmel olmalı
M akam mevki gözetmez önemlidir insanlık
-
Y azmak güzel duygudur okumak onun eşi
A cı tatlı duyguyla sunar duygu ateşi
Z annederim üretmek insanlığın güneşi
I srarlıyım ekolse Bedri Tokul’dur demek
Y eni bir şeyler yapmak kendini yenilemek
O kunuyor gitmiyor boşa verilen emek
R ahatlıkla söylerim kazanıyor güreşi
-
Suat Zobu

-