Teyz’oğlu Şiiri - Suat Zobu

.

Hasta olduğunu duyardım lakin,

Vakit saat bilinmiyor Teyzoğlu,

Birkaç kez konuştuk dururdun sakin,

Zaman geri alınmıyor Teyzoğlu.
.

Teyzemin oğluydun iyi insandın,

Küçükle küçüktün inan ki candın,

Tevekkül ederdin hep Hakk’ı andın,

Kolayca Kul olunmuyor Teyzoğlu.
.

Gizlensen dünyada göçsen Mısır’a,

Otursan ipeğe ya da hasıra,

Yolculuk sürüyor hep sıra sıra,

Gidip geri gelinmiyor Teyzoğlu.

.
Görürsün kurumuş tuttuğun dalın,

Gelip gider insan ayağı yalın,

Son kez omuzlarda giderken salın,

Daha rızık bölünmüyor Teyzoğlu.

.
Çalışıp bulursun ekmeği aşı,

Yaşam bu gün ile yarın telaşı,

Eş dostla yaşarsın belli bir yaşı,

Hatıralar silinmiyor Teyzoğlu.
.

Gençlik geçti akan sular duruldu,

Bu gün yarın derken defter dürüldü,

Bir varmış bir yokmuş sonuç görüldü,

Sonsuza dek kalınmıyor Teyzoğlu.

.
İnsan bir misafir Dünya günlük han,

Çileler çekiyor burada insan,

Kupkuru bedenden çıkar da bir can,

Ölen ile ölünmüyor Teyzoğlu.

.
Suat Zobu

08.08.2015 Ankara

Mekanın cennet olsun Teyzoğlu.

.