zaman yitirmişti tüm karmaşıklığını
saatler hep seni gösterirdi
ve hep seni ben geçerdi saatler
akrep demişler sana,tamamlıyorsun beni
kahrolmuşum tatmakla amansız zehrini
düşmüş yollara kimsesiz biçare olmuşum
çareyi gene sende bulmuşum
yelkovandım ben, bir yere gidemezdim
hapsolmuşum çizgisinde bir çemberin
dönüp durmaktan da mahvolmuşum
gel gör ki sende durmuşum
etrafında döneceğim sonsuzluktan
yok olmuşum hep aynı uzaklıktan
bir tik tok melodisi tutturmuşum
sesler içinde kaybolmuşum
Kayıt Tarihi : 15.3.2019 22:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Güneş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/15/akrep-veyelkovan-hikayesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!