Akrep Ve Yelkovan Şiiri - Emre Yeşil

Karanlık gecelerin en hüzünlü yanıyım ,
En pahalı avizeler bile ,
aydınlatmıyor gözlerimde ki zifiri.
Çöller de suya hasret derviş ,
sana hasret mecnun gibiyim.

***

Gökyüzü başka karanlık bu gece,
yıldızlar bile
yön gösteremiyor gezginlere.
Hadi! Aç perdeni , bak gökyüzüne.
Tamamla köprüyü ,
gözlerin ve kutup yıldızı ile...

***

Seninle dillerimiz bile ayrı,
yağan yağmur, kireçli.
Güneş ışınları, yansımıyor
hiç bir yansımadan ,
gözlerinden yansıdığı gibi...
Tüm vucüt hatlarımızı
ezbere bildiğimiz ,
iki yabancı mı olduk ? Şimdi...

***

Yağmur ormanların da
susuzluktan solan bir çiçek.
Sahra da bir şelale ya da
başkentte deniz kadar imkansız,
sensiz,anlamsız...
Bom boş bir Sakarya...

***

Akrep ve yelkovan gibiyiz şimdi seninle.
Her gün denk geliyoruz ama ,
kalamıyoruz bir birimizde...
Ya ben geç kalıyorum sana,
ya da sen !
Dönüp bakmıyorsun bile arkana...

***

İnan paltomun cebi bile
ısıtmıyor ellerimi
Bir cüzdanımın içi alev yeri.
Eski püskü o fotoğrafının bereketi...
Şimdi gittin işte ,
dönülmez uzaklara.
Dönsen, sarılırım.
Ama dönmezsin.
Gelsem , sarılırsın.
Ama... Gel(e)mem...