Akrep Şiiri - Sabri Özcan

Ağlıyordu bir kadın
Ağına düşmüş hayatın
Dişi bir örümcek olsaydı
Acımasız olacaktı sahiden
Yaşamayacaktı onu gören
Acımasız bir ölümü tadacaktı
Yanağına buse konduran
Yakacaktı baktığı yürekleri
Dönüp yüreğine baktı
Yanmamış yer kalmamıştı
Bir akrep olmak istedi o an
Kurtulmak için bu ateş çemberinden
Çoktan kaybetmişti zehirli iğnesini
Akrepler sarmıştı gövdesini
Kıpırtısız kaldı
Bir yılan bulsa sarılacaktı
Bir sülün olmak vakti dedi
Ve ilk günahı fısıldadı
Kalbi ayrılıkta kaldı
Haykırdı uzaklaşan sesi
Bütün yolların uzağında
Ufukta kaybolan nokta