Akrabam Olmandan Utanıyorum

Veysel Şimşek
5204

ŞİİR


31

TAKİPÇİ

Akrabam Olmandan Utanıyorum

Sen nasıl adamsın nasıl insansın,
Dürüst olki herkes adını ansın,
Lanetsin sen her sözünle yalansın,
Akrabam olmandan utanıyorum.

İnsanlığı ayak altına aldın,
Gittin dostum diye düşmanı buldun,
Sebeb nede bu kadar kursaksız oldun,
Akrabam olmandan utanıyorum.

İt bile senden iyi çevreyi korur,
El düşmanı vurur bu dostu vurur,
İnan arsız sende kalmamış onur,
Akrabam olmandan utanıyorum.

Yoktur benim gibi kadersiz bahtsız,
Ancak Allah bilir kim haklı haksız,
İnsan bu kadarda olmaz kursaksız,
Akrabam olmandan utanıyorum.

Korurum bir damarda bin bir damarı,
Lanet sana Allah vursun şamarı,
Vurdularmı sırtına altın semeri,
Akrabam olmandan utanıyorum.

Aslanın inine tilki çakallar yattı,
Düşman tuttu dostu başından attı,
Veysel derki böyleler beni kocattı,
Akrabam olmandan utanıyorum.

Veysel Şimşek
Kayıt Tarihi : 15.3.2013 21:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Veysel Şimşek