Akordiyon Sancisi Şiiri - Seyfi Karaca

Ne çalarsa çalsın girsin girişsin gürültü
Beti soluk bakışı aval benzi sönük ruhu ve bedeni soğuk
Her türlü kendini uyuşmuş ölümü gerçekleşmiş
Bastıkça bozulmuş batmış kire zehre gürültüye doymayan
Ne köpürtülürse kendinden geçtiği önceye dönemeyip
Ritminde kontrolüne girdiği hurda haşatın
Kafa sallayıp durmadan beden kalça göğüs
Yamulup kıvranan ayar bozukluğuyla
Yalnızlığa
kimliksizliğe
İlişiliksizliğe
Bağımlı kilitli kul köle ve yedeğin yedeğinden
Sanat sinema seyir sus magazin mizaç meramıyla
Endüstri artığı sektör bozukluğu olup ölmeye dair
Kendi içinde yağmura yoksul buluuut bulut
Hislenip bulanan figan feryadı
Bütün ışıkları karartılmış beton bir çehreye cılız ve cansız pencereler gibi
Sürekli aynıyı tekrar ederek söz yazı duruş davranış
Yeri bilinmeyen derin ve uzaklıklardan kopup gelen
Ayak sesleriyle beraber ardında bıraktığı ağıtları hazin hüzün
Karşı yamacın hemen yanıbaşı demeye burası
Mutsuzluğa eşitlenmiş azat ayaz hücre evi misalidir
Kapısız yurtsuz dünyasız dar sinede yaralı göğsün
Arkası önü sağlam tutsak evir kabir
Hükmen kovulmuşluğuyla aykırısı güncel
Birazı sefil sürgünü körük sızısı ustura yazgısı
Birazı paramparça çığlıklarla yeri göğü inletip kaplayan
Diliiiim dilim akordiyon sancısı

Aralık/20