Akmıyor Şiiri - Vahit Aydemir

Çevirdi yüzünü sevdiğim benden,
Dönüpte bir kere inan bakmıyor.
Sanki yüreğime hançer saplandı,
Dondu damarımda, kanım akmıyor.

İçimdeki sızı dağladı beni,
İnan ki kor alev böyle yakmıyor.
Kurudu çöl oldu göz pınarlarım,
Kan ağlıyor ama, damla akmıyor.

Öyle bağladı ki bu sevda beni,
Hatıralar taze, hiç bırakmıyor.
Taştı sevda yükü, bir nehir gibi;
Set çekmiş sevdiğim, yine akmıyor.

Vazgeçmek istedim ondan kaç kere,
Unutmama fırsat o bırakmıyor.
Sevda çeşmesini açıyor ama,
Damlıyor sevdası, birden akmıyor.

19 Şubat 1998