Akmada su gibi zaman,
Tanımadan engel,
Bir yaprak mîsâli içinde insan,
Yok rahat o'na,bu akıntı durmadan.....
Dönüyoruz içinde zaman çarkının,
Hal'den hâle dönüşerek,
İmkânsız olduğu an,imkânların,
Bir umut adına,
Çâre urbasına bürünerek.....
Nereye kadar bu yaşam,
Olmalı bir sonu,
Kalmalı dünya'da gam ve tasam,
Ebedî olmalı artık benim âhiret yurdu.....
Kayıt Tarihi : 21.10.2013 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!