Aklının Tozlu Rafları

Aklının tozlu raflarında utanc adlı kitaptım belki
Olmasam daha iyiydi
Üstümdeki tozu silip
Karıstırıssın bir gün
Solmus, sararmıs eski yapraklarımı.
Okursun belki
Hatırlarsın utanc nedenini
İlk sayfa yanlıslıkla baslar...
Okumaya devam edersın...
''Merhaba'' dediğin zaman
Cırpınan kalbimin sesi duyulmasın diye
''Nasılsın? '' diyisimi okursun.
Ve bir sayfa daha,
Yanına gelip seni biraz güldürüp...
Sonra ki itirafım gelir ardı sıra;
''Ben cok konusurum aslında
Dilim dönmüyor senin yanında''
Gülüsünü de yazmısımdır o satırlara.
...Hatırlarsın.
Seni nasıl sevdigimi
Senin için vazgeçilmezlerden geçtiğimi
...Hatırlarsın
Hak etmedigi kapatırsın utanc adlı kitabı
Kaldırırsın Tozlu raflardan birine
Olmasam daha iyi...

İlk şiirimdi kusurlar Affola.