Aklının fiyonglarında kokusu kalan duygular,kalbini titretir insanın,
insanın gözleri düşer yerlere,
yerlere atılmış başka çiçeklerin yapraklarıdır,aldırmaz kimse
kimse bilmez çözülen fiyonklar değildir asla.....
asla çıkarmadan durmadım dilimin ucuna kadar geleni,
geleni aldım hoş sohbet sehpalarımın arkasına,
arkasına yastık dayanmayan dostların kapıya yönelmesi çabuk olur....
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta