Saatlerce bir köşede oturmuş, bileğindeki o kesik izini ovuşturup durdu. Belli ki canı acıyordu..
Ama canını acıtan asıl şey; yüreğindeki o keskin acıyı şefkat dolu bir elin dokunmamasıydı..
O acı ciğerine yapışıp kalmıştı ve ömür boyu kan tükürse de o acı oradan eksilmeyecekti...
Ve o köşede oturmuş saatlerdir bileğindeki kesiği ovuştururken, aklını bulandıran bir kaç soru vardı.
- Hatam neydi?
- En başında bileklerimi kesmem mi?
- Yoksa yeterince derin kesmemem mi?
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta